កាលពីខ្ទង់ទសវត្សឆ្នាំ១៩៧០ « ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា » គឺជាបទចម្រៀងដ៏ល្បីមួយបទជាបទមរតកដើមដែល ច្រៀងដោយលោកតូច តេង និង
លោកស្រី ម៉ៅ សារ៉េត (ម្ចាស់បទដើម) ដែលបានច្រៀងរៀបរាប់ពីសម្រស់ដ៏ស្រស់ត្រកាលនៃ ទឹកជ្រោះដ៏ល្បី និងធំបំផុតនៅក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី។
« ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា » គឺជាទឹកជ្រោះដ៏ល្បីល្បាញជាងគេប្រចាំ ខេត្តមណ្ឌលគិរី ដែលមានចំងាយ៤៣គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តមណ្ឌលគិរីពីរង្វង់មូលគោព្រៃ ដោយធ្វើដំណើរតាមបណ្តោយផ្លូវទៅស្រុកពេជ្រចិន្តា។តំបន់រមណីដ្ឋាននេះ អាចទៅកំសាន្តនៅរដូវប្រាំង ព្រោះវាបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលក្នុងការធ្វើដំណើរ។
សម្រាប់ខេត្តមណ្ឌលគិរី « ទឹកជ្រោះប៊ូស្រា » គឺជាទីដ៏ទាក់ទាញបំផុត ដែលគ្រប់ភ្ញៀវទាំងអស់នៅពេលមកដល់ខេត្តនេះមិនអាចមើលរំលងបាន ដោយសារតែសម្រស់បែបធម្មជាតិអមដោយព្រៃប្រឹក្សាព័ទ្ធជុំវិញ បើទោះបីជាតំបន់ទេសចរណ៍មួយនេះនៅមិនទាន់មានការវិនិយោគ និងការអភិវឌ្ឍន៍ថ្មីឱ្យកាន់តែប្រសើរក្តី។
ទឹកជ្រោះប៊ូស្រាជាតំបន់កំសាន្តល្អជាងគេក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី។ ទឹកជ្រោះនេះចែកចេញជាបីដំណាក់៖
- ដំណាក់ទី១: ហូរធ្លាក់ក្នុងកំពស់ ៨ ទៅ ១២ម៉ែត្រ ដែលមានមុខកាត់ទទឹង ១៥ម៉ែត្រ នៅរដូវវស្សា និង កំពស់ពី១០ ទៅ ១៥ម៉ែត្រ នៅរដូវប្រាំង។
- ដំណាក់ទី២: ហូរធ្លាក់ពីកំពស់ ១៥ ទៅ ២០ម៉ែត្រ និង មុខកាត់ទទឹង ២០ម៉ែត្រនៅរដូវវស្សា និង កំពស់ពី១៨ ទៅ ២៥ម៉ែត្រ ដែលមានមុខកាត់១៣ម៉ែត្រ នៅរដូវប្រាំង។ ទឹកធ្លាក់ទី២នេះ មានចំងាយ១៥០ម៉ែត្រពីទឹកធ្លាក់ទី១។ ដំណាក់នេះមិនសូវមានអ្នកទៅដល់ឡើយ ព្រោះដើម្បីទៅកាន់ទឹកជ្រោះដំណាក់ទី២ យើងត្រូវធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ព្រៃ ប្រមាណ ១៥នាទី រួចត្រូវសរសៀចុះតាមជញ្ជាំងថ្មីដ៏ចោត ដែលមានកម្ពស់ជាង ៤ម៉ែត្រ រួចបន្តដំណើរតាមជណ្ដើរឈើបែកបាក់ចុះមកក្រោមតាមផ្លូវដើមឬស្សី។
- ដំណាក់ទី៣: ហូរធ្លាក់ដោយល្បឿនលឿនខ្លាំងជាងល្បាក់ទី២។ ល្បាក់នេះ យើងមិនអាចទៅដល់បានទេ ពីព្រោះជាតំបន់ព្រៃក្រាស់ ខ្វះមធ្យោបាយធ្វើដំណើរ និង តំបន់គ្រោះថ្នាក់នៃពពួកសត្វព្រៃ។
ក្រៅពីរមណីយដ្ឋានធម្មជាតិដ៏ស្រស់ត្រកាលនៅជុំវិញទឹកជ្រោះប៊ូស្រាគេក៏បានដឹងផងដែរថា ទីនោះជាតំបន់ដែលមានបងប្អូនជនជាតិព្នងរស់នៅយ៉ាងច្រើនកុះករផងដែរដែលពេលនេះ ពួកគេភាគច្រើនកំពុងមានការផ្លាស់ប្តូរទាំងការរស់ និងស្លៀកពាក់ផងដែរ៕
